Tęcza

Jest mi tak strasznie smutno

I serce moje krwawi

Gdy ona jest daleko

A ja sam z demonami

To siedzi w mojej głowie

Życie zmienia w piekło

Gdy sobie uzmysłowię

Że nigdy nie jest lekko

Co zrobię lub nie zrobię

Czuję się zmęczony

Wciąż jestem w koleinie

Życie ma smak słony

I jej też nie jest łatwo

Sama też walki toczy
Oddałbym Bogom wszystko

Żeby jej spojrzeć w oczy

Lecz wtem pojawia się tęcza

Gdy Słońce w deszczu świeci

Bo Słońce to nadzieja
A deszcz to smutku dzieci

Smutku dzieci zetrzemy

To nasze łzy jedynie

Znowu się złączymy
Byśmy mieli siebie