Nie ma jednej definicji piękna.
Piękna może być zatem kupa na dnie sedesu,
Otoczona słomkowym morzem,
Spuszczona do rzeki,
Pełna nasionek, kosteczek i innego syfu.
Piękna może być kropla spermy,
Która spływa z mojej dłoni po moim nadgarstku.
Robi to niczym łza wypływająca z policzka.
Gorsza, bo nieco mętna?
Zostawiłbym ją na trochę, lecz nie mogę.
Chodzenie ze spermą na ręce to faux pas nawet w kręgach,
Gdzie ja się obracam.
Piękna może być zatem plama po kawie
Albo krwi, bo jaka właściwie jest w praktyce różnica?
Pozostawiona na pościeli,
Której nic nie wybieli...
Piękna może być także śmierć,
Ale pomimo całego turpizmu tekstów,
Ten temat ciągle zdaje się być tabu.
Marzę o dniu, gdy przestaniemy pętać anioły do ziemi.
Piękna nie może być tylko moja sztuka,
Moja twarz, mój charakter i cała moja osoba.
Nic co zrobię nigdy nie będzie jawiło się jako piękne
I jest to jedyna obiektywna definicja piękna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz